Bazı insanlar-benim gibileri-öldükten sonra yerin 1.80 m altına gömülüp toprak olmayı tercih eder.Ama dünyada o kadar farklı görüşten insanlar var ki toprağa karışmayı reddedip yakılıp kül olmayı havaya karışmayı tercih eder,bazıları ise dondurulmayı veya mumyalanmayı isterler.İnsanoğlu ise bu tarz istekleri her zaman fırsata çevirmesini bilmiştir.İsviçre de bir şirket de insanı öldükten sonra elmasa çeviriyor.insan vücudunun yakılmasıyla 2.5-3 kg kül çıkıyor ve bunun 500 gramıyla elmasa çevrilebiliyor.Çok büyük bir basınç altında 1700 derece de ısıya tabi tutulan küller 6 hafta sonunda kristale dönüşüyor.oluşan her elmas benzersiz oluyor yani DNA 'nın benzersizliği kadar eşsiz bir elmasa sahip olunabiliyor.Ölen yakınınızın elmasını istediğiniz forma dönüştürebilirsiniz ayrıca.İsterseniz bir kutuya koyun saklayın isterseniz kolye ya da yüzük yaptırıp yanınızdan ayırmayın.Bu çılgınlık şimdiden 20 ülkede şube bile açtırmış isviçreli şirket sahibine.Maliyeti ise taşın boyutuna göre 2800 ile 10600 euro arasında değişiyor.Bana çok ilginç geldi.Yine de ürkütücü geliyor.Kültürümüzde öldükten sonra toprak olmak var.Bu değiştirilemez bir gerçek.Ama insanın en sevdiği canını,aşkını yanında değerli bir taş olarak taşıması da farklı bir istek olsa gerek ne dersiniz.
27 yorum:
gerçek miii? :) yakılmak için bahane buldum bir de parayı buldum mu tamamdır :) gidip vasiyetimi yazayım ben :)
ahahah yorum yazacakken zahire de güldüm o ne yaw sen yanınca külünü kim elmas yaptıracak :)
sevdiğim birini yaktırıp o kadar paraya kıyıp elmas yaptıracağım bi de... Olaya kayserili gözüylen bakarsan, zaten 10800 mevduat benim hayatımı kurtarmaya yeter elması da kredi kartına taksitle alıp , zavallı kül olacak aday adayı da huzurla uyur:))))
eylül benim için bunu yapacak kimse olmayışını da vurdun ya yüzüme :) :)
saçmalığın daniskası... :)
Muhteşem bir buluş gibi geldi bana.Zaten toprağa da girse ölü beden belki birgün o da elmas olacak.Kimbilir ne sihirli bir yüzük olur , belki bir gün dile gelip konuşur bile.Sevgilerimle.
yaşarken kimsenin değerini bilmeyenler, ölünce elmas yapıp parmağına takar vicdan borcunu öder.
çok talep edileceğine eminim, hele bir de kredi kartına vade farksız 18 ay taksit yaparlarsa :))
İlginç bir fikir ama çok ürpertici. Ölen kişiyi ne kadar seversem seveyim boynumda elmas bir kolye olarak taşımak istemem. Brrrr
Bendende ne elmas çıkar be abicim nahh kafam kadar :))
Beni alan yaktırıp elmas yaptıran yaşadı :))
Hayretler içinde okudum.
Ben almıyım elmas.
Hatta soğudum bile.
Çok ironik. İnsanoğlu yok olmamak, kalıcı olmak adına umutsuz bir çaba sarfediyor. Toprağa karışmak, nedense insana ürkütücü geliyor.
komik :)))
Hadi hayırlısı buda çıkmış sonunda...zaten elmasdan hoşlanmam uğursuzluk getirir derler bende inanırım nedense...
beş para etmeyen adamlar bile elmas olabilecek öyle mi.. Asıl ürkütücü olan bu bence...
Bence iyi fikir neden olmasın..
Beni parmağında taşımak ya da başka şekilde değerlendirmek isteyen olursa, bu şekilde vasiyet olabilir belki:)))))
En iyisi toprak olmak:)
yine tercih meselesi...
bencede en iyisi toprak olmak, sevdiğim kişiyle birlikte -wc ye girme gibi- özel işlerinde yanında olmayı kim ister ki? :)))
Süper birşey :) Artık vasiyetlerde karım beni parmağında taşısın ibaresini de görürürüz :D
Partilerde de "Bak Meltem babasını parmağında taşıyor" şeklinde cümleler duyarsak da şaşırmayalım xP
İnsanoğlunun elmas olabilme özelliği varmış demek..
Şaşırtıcı..
Her elmas DNA yönünden benzersiz olacaktır tabii de gerçek elmasa ne kadar benziyormuş bu..?
İlginç haberler buluyorsun rebelon:)
:D
kimsenin parmaginda yüzük olmak istemem öldükten sonra. parmaginda oynatmak bu olay öngörülerek söylenmis bir deyim herhalde:D
höyynnkk :S
bu konuyla ilgili Ali Uralı'ın Resimde görünmeyen kiabında bir yazısı var tavsiye ederim.
İlginç... İlginç olduğu kadar da düşündürcü... :)
Parmağında yüzükler,
Kolunda bilezikler,
Uuuy sana dolanayım,
Ooy, ooy eminem,
Nedur bu guzellikler..
- Bak canım yavrum, parmağımdaki şu elmas yüzüğü görüyormusun?
- Evet, annecim. Babamın hediyesi miydi?
- Hayır, yavrum. Bu elmas yüzük, benim anneannemin anneannesi Arzu.
- Nasıl yani?! Dediğinden bişe anlamadım annecim.
- Yavrucum, benim anneannemin anneannesinin adı Arzu imiş. Bu Arzu, vasiyetinde öldükten sonra yakılıp küllerinden de elmas yüzük yapılarak kızına kalmasını istemiş.
- Eeee sonra...
- Akrabaları da, Arzunun vasiyetini yerine getirmişler ve küllerinden bu yüzüğü yaptırmışlar.
- Sonra...
- Sonrası, işte Arzu'nun kızından bu güne kadar geldi. Bana da, annem verdi, epey bir aklım ermeye başladığında. Şimdi de, ben sana emanet ediyorum bu yadigarı.
- Aman anne, dur bakalım daha hemen ölmeyi düşünme öyle.
- Ah, ah kızım, ölüm bu, belli mi olur ne zaman geleceği.
Bana sorsalar sevdiğini nasıl hatırlamak istersin.Son gördüğüm en gülümseyen,iyi haliyle derdim.Bir elmas olarak yanımda taşıyarak anmak veya maddi bir çıkar ummak sevdiğim kişiye hakaret olurdu.
Yazı gayet ilginç geldi.Paylaşım için teşekkürler rebeleon.
para olduktan sonra neler yapılmaz...
hani derler ya bütün sanatçıların değeri öldükten sonra anlaşılırmış..
bu olayla bütün insanların değeri öldükten sonra anlaşılırmış diyebilir miyiz? bence deriz :))
çok sadistçe.
ÖLDÜKTEN SONRA...ELMAS OLMUŞSUN VEYA TOPRAK NE FARK EDERKİ...
ÖLMÜŞSÜN NETİCEDE...
Yorum Gönder